Endüstri çatışması, çalışanların yönetim-çalışan ilişkisinin mevcut durumu üzerindeki yönetimle ilgili memnuniyetsizliklerini ifade ettikleri zaman meydana gelir. Bu tür memnuniyetsizliğin sebepleri tipik olarak iş sözleşmesinin şartlarına göre düzenli ücret ödemesi, ücret artışı veya ücretlendirmeyle ilgili meselelerdir. Çalışanlar bu tür memnuniyetsizliklerini resmi veya gayrı resmi yollarla ifade edebilirler. Resmi yöntemler organize edilir ve önceden planlanırken, gayrı resmi olanlar kendiliğinden ve örgütsüzdür, genellikle süprizle idare edilirler. Farklı resmi ve resmi olmayan endüstriyel çatışmalar vardır.
Vuruş
Grev, çalışanların bir iş sözleşmesine aykırı olarak hizmetleri kesmesidir. Genellikle sendikalar tarafından organize edilen resmi bir endüstriyel çatışma biçimidir. (Sendikalar, çalışanların çalışma koşullarının ve kazançların kurallara göre yönetilmesini sağlayan istihdam temsilcileridir.) Tipik grevler sırasında, sendikalar, çalışanların vermeyi reddettiği hizmetleri almanın alternatif bir yolu bulunmadığını temin eder. Grevler genellikle yönetim, buna sebep olan memnuniyetsizlik meselesine değinene kadar devam eder.
Kurallara harfi harfine uyarak işi yavaşlatma
Bir diğer resmi sınai eylem biçimi olan kuraldan işe, işçilerin sözleşmelerinin yasal şartlarına göre katı bir şekilde çalıştıklarında ortaya çıkar. Kasten inisiyatiflerini kullanmayı reddediyorlar ve önceden programlanmış makineler gibi sert davranıyorlar. Örneğin, bir hemşire, doktorlar için yapılan telefon görüşmelerine kasıtlı olarak cevap vermeyi reddedebilir (sözleşme koşulları telefon cevaplamayı içermediğinden). Bir stenograf, patronunun kendisine dikte ettiği şeydeki göze çarpmayan dilbilgisi hatalarını görmezden gelebilir (çünkü kesinlikle onun sorumluluğu, sadece patronunun kendisine istediği şeyi kopyalamaktır). Kurallara uymak, herhangi bir resmi sözleşme koşullarına aykırı olmadığından, nadiren ceza alır. Ancak, doğal olarak iş ilerlemesini yavaşlatıyor.
Devamsızlık
Gayrı resmi bir endüstriyel çatışma şekli olan devamsızlık, çalışanlar kasıtlı olarak işyerlerine rapor vermeyi reddettiği zaman ortaya çıkar. Örneğin, devamsızlık her zaman bir endüstriyel çatışmanın işareti değildir, çünkü çalışanlar örneğin yaralanma ya da hastalık nedeniyle işe yaramadıklarını bildirebilirler. Bu nedenle, endüstriyel çatışma devamsızlığı, yalnızca, hastalık gibi yardımcı olamadıkları kişisel yetersizlik nedenlerinden ötürü, işçilerin görev için rapor verememeleri nedeniyle bir kuruluşun uğradığı verimlilik ve gelir kaybını arttırmaktadır.
Sabotaj
Başka bir tür resmi olmayan endüstriyel çatışma şekli olan sabotaj, çalışanlar kuruluşlarının üretimine veya itibarına kasten zarar verdiğinde meydana gelir. Bu, üretimin yavaşlatılması, makinelerin geçici olarak devre dışı bırakılması, kuruluşun mülkünün doğrudan imha edilmesi veya kuruluşun işten çıkarılması şeklinde olabilir. Sabotajla uğraşan işverenler (sabotajcılar) genellikle bireysel kimliklerini gizler, ancak kendilerini baskı grubu olarak tanımlamaktan çekinmezler.
