Sosyal bir sözleşme iki taraf arasındaki karşılıklı bir anlaşmadır. Sosyal sözleşmeler, özellikle sosyal açıdan işletmelerden gelen toplumsal beklentileri yansıtmaktadır. İşletmelerdeki sosyal sözleşme teorileri, tüm işletmelerin toplumların durumunu iyileştirme zorunluluğu taşıdığına inanmaktadır. Bunu başarmak için, işletmelerin herhangi bir toplumda adalet kurallarını ihlal etmek zorunda kalmadan çalışanların çıkarlarını göz önünde bulundurmaları gerekir. İşletmelerdeki sosyal sözleşme teorileri, sosyal sözleşmenin geleneksel modellerinden türetilmiştir.
Mevcut Sosyal Sözleşmeler Teorisi
Mevcut sosyal sözleşmeler teorisi, iş dünyasının toplumsal tutumlarla paylaşılan inanç ve hedeflerden elde edilen gerçek davranış standartlarını içeren mevcut sosyal sözleşmeler kullanılarak nasıl gösterildiğini göstermektedir. Bu sözleşmeler, toplumların mevcut topluluklar tarafından belirlenen uygun davranışlarla ilgili görüşlerini sunar. Dolayısıyla, bu, işletmelerin, sözleşmeler etik olarak kabul edilebilir olduğu sürece, bu sözleşmelere uymak zorunda oldukları anlamına gelir.
İş Etiği Teorisi
İşletmelerdeki ana hedefler arasında, sosyal sorumluluk olarak bilinen bir rol olan topluma geri dönmenin önemi yer almaktadır. İşletmeler belirli bir toplumun üyelerine karşı etik bir zorunluluktur. İş ahlakı teorisi, toplum üyeleri ve kurulu işletmeler arasında karşılıklı bir anlaşma oluşturur ve birleştirir. Bir toplumun üyeleri, toplumların refahını artıracak belirli belirli yararlar için bu kuruluşlarda iş kurmalarına izin verir. Bu faydalar arasında ekonomik verimlilik, iyileştirilmiş karar alma ve modern teknoloji ve kaynakların satın alma ve kullanma kapasitesinin iyileştirilmesi yer almaktadır. Bu sosyal izin, sosyal ve doğal kaynakların kullanımı için yasal olarak tanınması ve yetkilendirilmesiyle eşittir. Bununla birlikte, tüm bunların, bu toplumlarda öngörülen yasaların sınırları dahilinde gerçekleştirilmesi gerekir.
Geleneksel Kavram Kuramı
Geleneksel teori, bir toplum ile insan tarafından yaratılan herhangi bir varlık arasında yerleşik olan bir anlaşmanın varlığını açıklar. Bu durumda, bir toplum bu varlıkların varlığını ve operasyonelleşmesini ancak bunlara toplumsal faydalar dahil edildiğinde kabul eder. Bu teori aynı zamanda nihayetinde hükümetlerin toplumlar üzerindeki rolünü açıklayan politik faktörlerle de yakından bağlantılıdır.
